FTP staat, voor de leken onder de volgers, voor Functional Threshold Power. Dan weet je dus nog niks: het is het wattage dat je langere tijd vol kunt houden zonder jezelf op een hoop te fietsen. Mijn pedalen (met dank aan Tri-Run 👍🏼) meten hoeveel kracht ik zet en daaraan kan ik dan weer zien of ik niet te hard of te zacht train. Duidelijk?

Dit kun je met een simpele fietstest meten: 20 minuten zo hard als je kunt en 95% van het gemiddelde wattage over deze test is je FTP. In eerste instantie een verschrikkelijke test. 20 minuten denk je FTP, FTP, Fuck The Pain, Fuck The Pain. Het misselijke gevoel was voor mij het teken dat ik in ieder geval alles eruit had gehaald wat erin zat. Vervolgens ging ik de uitslag analyseren en werd het toch ineens best een leuke test 😁.

Ik kwam op een FTP van 285 watt (4,7 watt/kg). Dat zegt jullie niet zo veel, maar om even een vergelijk te geven: zwager en wielrenner Harm stuurde me dit overzichtje van de gemiddelden binnen het wielrennen (mijn waarde is gearceerd). Ik kan dus bijna net zo hard trappen als de vrouwelijke wereldtoppers! 💪🏼

Dat was weer een leuk geluksmomentje deze week! Geluksmomentje 2 had ik vanavond. Zaterdag voor het laatst gelopen en dat ging niet van harte met m’n knie. Vandaag een drukke werkdag gehad, daarna met vermoeide benen op de fiets gestapt en ook nog even de hardloopschoenen aangetrokken om te kijken hoe het ervoor staat… Geen gedachten a la Fuck The Pain, want ik voelde niks! Een uur zonder ook maar een zeurend gevoel! Ik juich nog niet te hard, maar het is wel weer even een opluchting. Yes! 😃

Nu kan ik met een gerust(er) hart naar Lanzarote aanstaande zaterdag, lekker trainen en uitrusten, dat zal m’n knie ook goed doen. Ik kijk er naar uit en het gaat vast een paar mooie verhalen opleveren!