De rust in mijn hoofd is terug gekeerd vanaf het eerste fietsritje op het eiland. Zodra ik vorige week zondag mijn fiets in elkaar had gezet, heb ik eerst het mooiste plekje van het eiland opgezocht: El Golfo, waar de golven tegen de ruige rotsen aan kletsen. Het is adembenemend en rustgevend, van het ene op het andere moment was ik stress van de afgelopen weken kwijt en kwam er weer ruimte in mijn hoofd. Ruimte die ik nodig heb om me hier thuis te gaan voelen en me te focussen op de Ironman. Beide gaan perfect! 😊

We zijn alweer een week verder en de wedstrijd komt steeds dichterbij. Ik heb deze week nog flink getraind, waardoor ik nu helemaal gewend ben aan de warmte. Tijdens de eerste trainingen kon ik merken dat er nog emotie en vermoeidheid in mijn lichaam zat, maar al snel begon ik me weer helemaal fit te voelen. Het is nu een graad of 25 en omdat er niet zo gek veel wind staat voelt het soms heet aan. Mijn laatste lange duurloop deed ik midden op de dag, net als tijdens de wedstrijd. Het viel me gelukkig mee, ik liep lekker, in een goed tempo, en kon voldoende drinken.

Lopen: check ✔️

Op de fiets was ik maandag niet zo happy. Het ging moeizaam, m’n lichaam wilde nog niet en ik had een zere rug. Luisteren naar m’n lichaam en maar even gas terug. Woensdag een nieuwe poging gedaan, wat een wereld van verschil! Het voelde nu zoals het in de wedstrijd moet gaan voelen. Vandaag stond er een flinke bak wind, daar krijg ik dan wel weer de bibbers van, maar laat ik het maar hopen dat het in mijn voordeel is.. Oh en het eerste wat ik hier trouwens mis, zijn fatsoenlijke bosjes in de berm waar ik achter kan plassen tijdens m’n fietsritjes. 😂

Fietsen: check ✔️

Met zwemmen heb ik toch een haat-liefde verhouding. Het gaat goed, maar als ik er meer tempo in probeer te gooien, komt het er niet uit. En nog altijd de kramp die in mijn achterhoofd meespeelt, dat krijg ik er niet uit. Maar…. Gister was de Sailfish Open Water Swim, een zwemwedstrijd in de oceaan van 3,8 km. Zelfde Ironman afstand, zelfde Ironman parcours. Een perfecte test! Het barste van de mensen op het strand, maar wie wisten me toch te vinden: Frans en Karolien! De eerste supporters uit Nederland zijn gearriveerd. 😃 Ik moest even een traantje weg pinken en heb toen maar even een frisse duik genomen voordat ik het startvak in liep. De start was, zoals altijd, wat hectisch maar al snel had ik vrij de ruimte en kwam ik lekker in mijn slag. We zwommen 2 ronden van 1,9km en moesten halverwege even het water uit voor de tijdregistratie. Ik hoopte op een tijd van 1 uur en 10 minuten, maar na de eerste ronde zag ik 31:?? op de klok staan. Yeah! In mijn enthousiasme probeerde ik iets te versnellen maar voelde spanning in mijn kuiten komen en dacht meteen: “Ohh nee shit! Geen kramp asjeblieft!” Ik probeer zo ontspannen mogelijk te zwemmen en pfieww.. de kramp bleef weg. Na 1 uur en 5 minuten kwam ik het water uit. Blij, heel blij, 20 mei ook zo aub! 😃

Zwemmen: check ✔️

Vandaag de laatste lange training gehad. Nu 5 dagen goed rusten, eten, drinken en af en toe een uurtje trainen op mijn gemak. En bovenal genieten van deze Ironman week. In Puerto del Carmen zijn ze al druk bezig met alles op te bouwen. Als ik dat zie begint het echt te kriebelen. Kom maar op met die 3,8km zwemmen, 180km fietsen en 42km lopen! 💪🏼

Tot later deze week!