Ik heb mezelf een vlucht naar Nederland cadeau gegeven voor mijn 29e verjaardag.

De ochtend na een teleurstellende maar toch mooie Ironman Lanzarote, spookte het al door mijn hoofd: begin augustus is de Ironman in Maastricht, daar wil ik mijn revanche. Snel telde ik de weken, 11 stuks, dat betekent 2 a 3 weken rust en dan heb ik nog 8 weken om te trainen. Ik wist dat ik eerst het een en ander te verwerken had en maar moest zien dat ik snel weer de oude zou zijn, maar diep van binnen had ik de beslissing al genomen..

Na een ontspannen week voelde ik me fysiek en mentaal alweer stukken beter. Ik kreeg al snel weer zin om te trainen en voelde dat ik een nieuw doel nodig had. Enerzijds om dit te verwerken en anderzijds om mijn draai op het eiland te vinden. Het ‘echte’ leven hier ging beginnen: werken, genieten van het eiland, mensen ontmoeten en sporten met andere triathleten. Na een keer of 10 de website van Ironman Maastricht te hebben bezocht en 3 keer een half inschrijfformulier te hebben ingevuld (en toch weer weg geklikt…), was ik het zat. Mijn besluit stond vast: op 6 augustus sta ik langs de Maas, te wachten tot het startkanon wordt gelost!

Nog voordat ik had ingeschreven, hadden mijn ouders al een week Limburg geboekt. Nooit meer zullen ze een wedstrijd volgen via een lifestream die hapert en geen gegevens doorstuurt van waar hun dochter zich bevind. Na een (te) snel afscheid is het ontzettend fijn om weer even bij ze terug te zijn. 

Het spandoek dat in mijn kamer hing en me elke dag herinnert aan mijn eerste Ironman is meegevlogen naar NL, zodat ze hem weer voor me omhoog kunnen houden op de Bemelerberg ❣️

Ik heb me goed voor kunnen bereiden op Lanzarote en heb het gevoel er weer helemaal klaar voor te zijn. Ik voel me sterk, de trainingen zijn goed gedaan en ik heb veel getest met de juiste voeding. Het voelt vertrouwd en de Ocean Lava race heeft me een grote boost gegeven.

Vandaag het fietsparcours verkend, 180km door het glooiende Limburgse en Belgische landschap. Niet te vergelijken met Lanzarote, maar ook hier zie ik het helemaal zitten!

Ik kijk er weer ontzettend naar uit en ik voel dat het een onvergetelijke dag gaat worden die mede mogelijk wordt gemaakt door al mijn supporters die me door 🏊🏼‍♀️3,8 🚴🏼‍♀️180🏃🏽‍♀️42 heen schreeuwen! 😍

Laat nu het taperen maar beginnen: af en toe even rustig trainen, veel rusten, goed eten en drinken en genieten! En hopen op een mooi (verlaat) verjaardagscadeau…🍀