Scroll down for 🇬🇧

Februari leek een eind weg, maar ineens staat de race waar ik lange tijd naar heb uitgekeken voor de deur: 4 Stage Mountainbike Race Lanzarote! 4 dagen achter elkaar een wedstrijd over verschillende afstanden, bijna 100% offroad en de nodige hoogtemeters. Ik deze dagen vooral als een goede training voor het triathlonseizoen en ik kan nog geen genoeg krijgen van het mountainbiken hier, dus wat houd me tegen? Ik heb de laatste tijd vooral ´langzaam´ gefietst, tijdens de biketours rijden ze nou eenmaal niet zo hard. Dus ik vroeg me serieus af of ik nog wel hard kon trappen, voor mijn gevoel ben ik namelijk een beetje traaf geworden. Ik stelde mezelf de volgende doelen: lekker trainen, heel blijven en genieten…

Vandaag zijn we gestart met een opwarmertje van 42km en circa 680 hoogtemeters. Het weer is de afgelopen week slecht: veel regen, wind en kou (15 graden, sorry maar ik ben al niets meer gewend..). Het zag er vandaag dreigend uit maar het bleef gelukkig bij veel wind. Het eerste en zwaarste deel was grotendeels met de wind in de rug, het laatste deel wat meer technisch. De elite categorie (de mannen en vrouwen die ´erop´ zitten) startten enkele minuten voor ons, de agegroupers. Het startschot klonk en het ging meteen vol gas en ik probeerde met het fanatieke deel van de meute mee te komen. Ik voelde al snel dat de benen goed waren en dat deze diesel weinig tijd nodig had om op stoom te komen. Ik had het ontzettend naar mijn zin en reed over paden waar ik nog niet eerder was geweest. Zo nu en dan passeerde ik een vrouw, zelfs een enkele elite, waardoor ik halverwege het vage vermoeden kreeg dat ik eerste agegrouper lag. Ik concludeerde dat ik het harde fietsen nog niet verleerd was en ook mijn fanatisme nog niet was verloren.😅

Deel twee van de race was pittig, minder hoogtemeters, maar wind tegen en hier en daar technische en rotsachtige stukken. Twee keer werden we op hoogte bijna weggeblazen en viel het niet mee om op de fiets te blijven zitten. Als je naast je fiets stond en ´m vast hield aan stuur en zadel, wapperde hij als een vlag omhoog! Ik voelde me nog steeds erg goed en sneller dan ik had gedacht zou ik deze 42km gaan volbrengen.

Na 2 uur en 1 minuut kwam ik in La Santa over de finish, wat een geweldige race! Voor vandaag zijn mijn doelen bereikt: lekker getraind, heel gebleven en genoten! Pas later zag ik de uitslag, die ik stiekem wel een beetje vermoedde: 1e in mijn agegroup en 12e vrouw overall.🤩

Morgen een race van 60km met 970 hoogtemeters. Mijn lijstje met de drie doelen heb ik uitgebreid: mijn eerste positie voor het klassement handhaven! Op naar de volgende mooie mountainbike dag!👋🏼

Foto: James Mitchell Photography

🇬🇧

February seemed a long way off, but the race I´ve been looking forward to was finally there: 4 Stage Mountain Bike Race Lanzarote! 4 days in a row a race over several distances, almost 100% offroad. I especially like a good training for the triathlon season these days and I can´t get enough of mountainbiking here, so let´s get this done. I’ve cycled mostly ‘slow’ lately, during the bike tours they do not go that fast. So I seriously wondered if I could still push hard, because I feel a little bit of slowing down. I set myself the following goals: enjoy training, no crashes and having a lovely day out…Today we started with a warming up of 42km and about 680 altitude meters. The weather is bad last week: a lot of rain, wind and cold (15 degrees, sorry but I’m not used to anything anymore..). It looked threatening today but luckily there was only a lot of wind. The first and heaviest part was most of all with the wind in the back, the last part more technical. The elite category (the men and women who are like pro’s) started a few minutes ahead of us, the agegroupers. The starting shot sounded and it went all out immediately and I tried to come with the fanatic part of the group. I quickly felt that the legs were good and that this diesel needed only little time to get started. I had a great time and drove on paths I´d never been before. Every now and then I passed a woman, even elite, which gave me the suspicion that I was the first agegrouper. I concluded that I hadn´t lost my fast legs and that my fanaticism hadn´t been lost yet.😅 Part two of the race was tough, less altitude, but wind and technical and rocky parts. Twice we were almost blown away and it was not easy to stay on the bike. If you stood next to your bike and I held on to the handlebars and saddle, he flew up like a flag! I still felt very good and faster than I thought I should finish this 42km.After 2 hours and 1 minute I crossed the finish line in La Santa, what a great race! For today my goals have been achieved: well trained, no crach and I enjoyed! Much later I saw the results, which I secretly suspected a bit: 1st in my agegroup and 12th woman overall.🤩 Tomorrow a race of 60km with 970 altitude meters. I expanded my list with the three goals: maintaining my first position for the classification! On to the next beautiful mountain bike day!👋🏼 Foto: James MitchellPhotography😍