Ongeveer een jaar geleden stond ik aan de start van de 6e editie van deze wedstrijd, middenin de twee weken dat ik hier op trainingskamp was voor de Ironman. Alhoewel het (fiets)parcours dit jaar anders was, toch een leuk om de races met elkaar te vergelijken. Ook vorig jaar was ik net herstelt van een blessure, maar was ik natuurlijk niet zo gewend aan de omstandigheden als nu. Het deelnemersveld kende twee pro’s en een paar sterke agegroupers. Net als vorig jaar (3e) op het podium eindigen zou tof zijn, maar deze race was vooral een test voor mezelf om te kijken hoe ik ervoor sta.

Om 7:30 uur gingen we van start voor 2km zwemmen. Ik probeerde aan te klampen bij de voorste dames, maar ze zwommen echt te snel en ik kwam alleen te liggen. Geen flauw idee op welke positie en met hoeveel achterstand ik uit het water kwam, maar ik had lekker gezwommen én onder vrijwel dezelfde omstandigheden sneller dan vorig jaar!

Het fietsparcours was een heen-en-weertje welke we drie maal moesten rijden. De benen voelde goed en ik probeerde me braaf aan de grenzen van de opgegeven wattages te houden. Eenmaal bij het eerste keerpunt was ik enkele dames gepasseerd en concludeerde ik dat ik 4e lag. Solide maar met behoorlijk wat power denderde ik voort naar de 3e positie. Ik kwam dichter en dichter bij de twee pro’s maar ik kreeg ze net niet te pakken. Wel mooi weer de snelste bikesplit en gemiddeld meer vermogen kunnen trappen dan vorig jaar!💪🏼

Voor het lopen had ik totaal geen verwachtingen. Ik loop pas 5 weekjes pijnvrij en de looptrainingen waren op redelijk rustig tempo, dus heel blijven was het belangrijkste. Kilometer 1 ging zoals gewoonlijk (te) hard en pas toen bedacht ik me: “Welk tempo moet/kan ik eigenlijk aanhouden?” 🤔 Met een snelle rekensom besloot ik dat 4:30min/km wel mooi zou zijn. Toch liep ik harder en het voelde oké, ik gokte er maar op en zou wel zien waar het schip ging stranden… Nummer 1 en 2 liepen uit op mij en de afstand met nummer 4 bleef gelijk, ik was save voor het podium als het schip niet zou stranden. En dat deed het niet! Ik moest er hard voor werken, met dank aan Dennis Florussen die me de laatste zes kilometer op sleeptouw nam👊🏼 Ik weet niet waar ik een gemiddelde van 4:19min/km over 18,5km vandaan heb weten te halen, maar ik ben me er daar toch blij mee! 🤩

Ik heb genoten van deze thuiswedstrijd met zelfs aardig wat Nederlandse supporters en medetriatleten! We zijn op de goede weg richting 26 mei: Ironman Lanzarote!

Bedankt voor alle aanmoedigingen in het Nederlands, Engels en Spaans 😍

🇬🇧🇬🇧🇬🇧

About a year ago I raced the 6th edition of this competition, in the middle of the two weeks that I was here on training camp for the Ironman. Although the (cycling) course was different this year, it was still fun to compare the races. Also last year I was just recovering from an injury, but of course I was not used to the circumstances like I’m now. On the participants lost weretwo pro’s and a few strong agegroupers. Just like finishing last year (3rd) on the podium would be cool, but this race was mainly a test for me to see were I am.

At 7:30 am we started for 2km swimming. I tried to hang on to the first ladies, but they swam too fast. No idea at which position and with how much backlog I came from the water, but I had a nice swim and, under more or less the same circumstances, faster than last year!

The bike course was a back-and-forth which we had to ride three times. The legs felt good and I tried to keep myself well at the limits of the specified wattages. Once at the first turning point I had passed a few ladies and I concluded that I was 4th. Solid, but with quite a bit of power, I went on to the 3rd position. I came closer and closer to the two pro’s, but I couldn’t catch them. Fontunately the fastest bikeplit and more power pushed than last year! 💪🏼

I had no expectations for the run. I have been free of pain for 5 weeks and the running sessions were at a reasonably quiet pace, so staying painfree was the most important thing. Kilometer 1 went as usual (too) fast and then I thought: “What pace should / can I actually run?”🤔 With a quick calculation I decided that 4: 30min / km would be nice. Finally I ran faster and it felt okay, I just gambled and would see where should ens… Number 1 and 2 ran out on me and the distance with number 4 remained the same, I was save for the podium if the second part should stay stable. And it did! I had to work hard, thanks to Dennis Florussen from Holland who tried to take me the last six kilometers with him. I’ve got no idea how I managed to get an average of 4: 19min / km over 18.5km, but I’m so f*ching happy with it! 🤩

I enjoyed this home game with even quite a few Dutch supporters and fellow triathletes! We’re on the right track towards the 26th of May: Ironman Lanzarote!

Thank you for all your support in Dutch, English and Spanish 😍