Lanzarote part II

Ik voel me elke dag een beetje beter worden, precies zoals het op trainingskamp hoort. Ik moet mezelf af en toe echt inhouden om er niet even een schepje bovenop te doen. Op de fiets even lekker een klimmetje omhoog knallen of met lopen de trailpaadjes pakken: de heuvels in naar de rust en het waanzinnige uitzicht. Nee Tes houd je rustig, dat mag volgende week wel een keer.
Met zwemmen heb ik daar nog niet zo’n last van, de zee is nog best koud en ik trek dat niet langer dan 45 minuten (wil eigenlijk een uur). Dinsdag ben ik alleen gegaan. Nou ik moet zeggen, toen had ik wel weer even een Tes-waar-ben-je-mee-bezig-momentje. Ik zwem in een baai en zolang je niet te ver van de kustlijn zwemt, is er niets aan de hand. Aangezien ik geen zin had om continu heen en weer te zwemmen, zwom ik driehoeken. Met windkracht 5/6 zijn de golven aan de buitenkant van de baai dan best hoog πŸ€”. Je voelt jezelf heel nietig en toch geeft het ook wel een heel waanzinnig gevoel die strijd met de golven. En mocht ik niet onsterfelijk zijn, is er vast wel een BaywatchBoy die me komt redden! πŸ€—

Woensdag toch maar weer gewoon met de groep de zee in gegaan, heb ik tenminste een paar mannen om me heen die me kunnen redden als de kramp erin schiet. Na afloop vroegen ze me mee voor de fietstraining. Niet helemaal de rit die ik op mijn schema had staan, maar goed zo lang ik niet te gek doe is het okΓ©. We reden rustig pratend en lachend naar een klim, waar we al intervallend omhoog gingen (ja ik heb me een beetje ingehouden πŸ˜‰) en toen weer ontspannen naar huis. Leuke en lekkere training!

Vandaag had ik een relatief rustig dagje: uurtje lopen, uurtje fietsen. Het lopen ging niet helemaal naar m’n zin. Kreeg weer even last van de knie, maar het trok gelukkig ook weer weg. Fietsen moest heel easy, dus ik dacht lekker de toerist uit te gaan hangen en onderweg een ijsje te scoren. Helaas een bewolkte en frisse ochtend, vast een teken dat ik geen ijsje mag πŸ˜‚.

Daarna had ik gehoopt lekker aan het strand te kunnen liggen om mijn duo-penotti armen en benen bij de kleuren. Het klaarde wel op, maar het was helaas niet lekker genoeg. Uiteindelijk strandde ik op een terrasje voor een mixed grill. Goede kwark kennen ze hier niet, dus dan zo maar de extra eiwitten aanvullen. Ik kreeg me daar toch een bord: 6 stukken vlees, een gebakken ei, frietjes, een blaadje sla en halve tomaat. Die verdeling had van mij wel Γ­ets anders gemogen πŸ˜‚ morgen maar weer extra groente. Mmm.. ik heb zitten smullen, leek wel onverzadigbaar! De ober wist niet wat hij zag: “You little girl eat the whole plate?! 😱 You’re a triathlete right?!” Uhh Yes! 😁

Morgen nog een relaxte dag, even de benen op spanning zetten voor zaterdag: Tri-122, een (trainings)wedstrijd, πŸŠπŸΌβ€β™€οΈ 2km πŸš΄πŸΌβ€β™€οΈ80km πŸƒπŸ½β€β™€οΈ20km! ’s Avonds startnummer e.d. ophalen en pastaparty en zaterdag knallen, enorm veel zin in!

5 gedachten over “Lanzarote part II

  1. Gaaf om je zo te volgen! Je neemt ons echt helemaal mee in jouw flow!!
    Heel veel succes zaterdag en vooral heel veel genieten!! Dit pakt niemand meer van je af toppertje!

    Geliked door 1 persoon

    1. Thanks voor je enthousiastme Ronique! Soms ben ik te bang dat het too much is, maar op zulke dagen is er zo veel te delen.. en ik doe het in eerste instantie voor mezelf dus moet me er verder maar niet te druk over maken 😊 in Nederland dim ik wel weer een beetje in πŸ˜‰

      Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s